O QUE MAL EMPEZA.....
No hai manera. Empezamos coma sempre, osea mal, encaixando 3 goles rápidamente por fallos individuales e colectivos -mala actitude e pouca ansia de ter ansia-.
VINTE MINUTOS DE MAGIA
Pero como algo de orgullo aínda queda, reaccionamos hasta empatar desde que Penambucano clavou na escuadra un cabezazo sin ángulo desde fóra da área pequena -qué golazo!-. O 2-3 foi obra do Beckam do Buzaco e o 3-3 de Ibrahiminovic, que volvía a ser da partida. Foron vinte minutos da segunda parte máxicos onde demostramos que equipo hai de sobra e futebol tamén. Numerosas ocasións perdidas, e ata un penalti que o colexiado non viu por man dentro da área -era o 3-4-.
...MAL ACABA
Pero volveu o desconcerto, o cansancio....e os goles do Coristanco. 2 goles o contraataque, o primeiro por certo en clarísimo fora de xogo e tras un desafortunado codazo a Karembeugenio -retiróuse lesionado-. Pero bueno, non queremos dicir con esto que nadie nos quitase de ganar. Perdemos merecidamente coma nos últimos partidos. Un equipo que encaixa tantos goles difícilmente pode pensar que debiu ganar.
EN BUSCA DUN MILAGRO
Salvo sorpresón toca ser comparsa desta edición da Copa. Intentaremos ir partido a partido, xogando sin presión e intentando dando algún sustiño.
O primeiro posto parece que será para os Ponis, e polo segundo vai haber unha pelea interesante. Buscaremos estar ahí, aínda que sea de milagro.
